Ik ga je missen Sydney...
Blijf op de hoogte en volg Loes
06 Juni 2016 | Australië, Sydney
Ik ga TownHall missen, waar je struikelt over de aziaten en waar je nooit weet welke van de honderd uitgangen je moet hebben. Maar vanwaar je toch altijd thuis kwam, no matter what. Waar de “KFC op de hoek” altijd het afspreekpunt was voor een nieuw avontuur en waar je compleet verdwaald door het Queen Victgoria gebouw rond kon zwerven om met aankopen thuis te komen die je eigenlijk niet nodig hebt. Ik ga je missen Townhall.
Ik ga Bondi missen, waar toeristen en locals altijd aanwezig zijn. Waar surfers vechten om een goede golf en beginners wiebelig op hun bord staan tijdens de les. Waar iedere man een sixpack heeft en waar de lifeguards altijd aanwezig zijn. Waar de sfeer altijd goed is en de straten altijd gezellig. Waar ik avonden lang na mijn werk heb genoten van de laatste zonnestralen van de dag en waar de barbeques altijd vol. Ik ga je missen Bondi.
Ik ga Central missen, waar we vele avonden dressed-up aankwamen en met de voetjes van de vloer gingen in Scubar en Side-Bar, waar we kapot hebben gewacht op bussen midden in de nacht, om naar huis te gaan van het uitgaan, of om zonsopgangen te bekijken op het strand. Waar de muzikanten de langste tunnel in Sydney nog net een beetje meer ondragelijk maken en waar gras op de gebouwen groeit en waar ik al mijn geld heb uitgegeven aan Anita’s Icecream. Ik ga je missen Central.
Ik ga Manly missen, waar de ferry je je in een halfuur heen brengt maar waar het voelt alsof je op vakantie bent. Waar we uren hebben gewacht op pinquins, waar de zon ondergaat over de stad, waar de palmbomen en straatmuzikanten elkaar afwisselen. Waar we hebben gerend om ferry’s te halen, of possums te ontlopen en kwallen te vermijden. Waar de golven altijd beter zijn dan Bondi en waar de coole mensen van Sydney wonen (waaronder mijn lieve vriendin Inge). Waar een plek bestaat met uitzicht op de hele oceaan en waar je je alleen op de wereld kunt voelen. Ik ga je missen Manly.
Ik ga Martin Place missen, met alle drukke mannen in dure op maat gemaakte pakken, vrouwen die weg lijken te zijn gelopen uit The Devil Wears Prada. Het Times Square van Sydney... Ik ga je missen Martin Place.
Ik ga Darling Harbour missen, waar het vuurwerk mij op Australia Day het gevoel gaf dat ik nu echt even een Ozzie was, waar de valentijnsbootjes schattig in het maanlicht dobberden en waar we fantastisch gefeest hebben in Homebar. Waar Ferry’s je naar Balmain en Cockatoo Island voeren en waar het soms een beetje een circus is. Ik ga je missen Darling Harbour.
Ik ga Redfern missen, waar een paar jaar geleden nog mensen werden vermoord maar nu een kleurrijk klein buurtje is met schattige koffietentjes, waar ik elke morgen de trein uit stapte en waar ik mijn avondeten spotgoedkoop scoorde bij een van de vele cafeetjes. Waar alle duizenden studenten dagelijks naar hun colleges lopen en waar het altijd druk en gezellig is. Waar alle faculteiten zitten en waar het campusgevoel overheerst met alle prachtige gebouwen. Ik ga je missen Redfern.
Ik ga je missen Kingscross, waar mijn hele Sydney avontuur begon in een hostel. Waar de hoeren naast de backpackers op de straat lopen en vanwaar je zo de Botanical Gardens inloopt. Waar je Australische Meatpie kunt eten en waar je soms bijna het gevoel hebt in Amsterdam te zijn... ik ga je missen Kingscross.
Ik ga Newtown missen, waar hipsters de baas zijn en waar elk cafeetje instagram-waardig eten verkoopt. Waar kleine boekenwinkeltjes schattige kaartjes verkopen en waar het een heaven is voor vintage-shoppers. Waar tattoos eerder regel dan uitzondering zijn. Waar mijn bus naar Uni doorheen rijdt en waar je werkelijk altijd vast staat in het verkeer. Ik ga je missen Newtown.
Ik ga Circulair Quay missen, waar massa’s toeristen staan te wachten op Ferry’s naar het Operahouse en waar de rijkere zaken mensen de prive-ferry pakken terug naar hun huizen aan de overkant van de haven. Waar het krioelt van de selfie-makers die op de picture willen met het Operahouse. Van de backpackers die het houden bij een ijsje, tot de rijkerds die luxe uiteten gaan op de boulevard en de locals die in hippe jurkjes en hoge hakken drankjes drinken in The Operabar. Waar altijd knappe Maori-security staat en waar je altijd voor fotograaf moet spelen voor andere mensen. Maar ook waar je altijd de bijzondere sfeer van een wereldstad voelt. Ik ga je missen Circulair Quay.
Ik ga de Blue Mountains missen, waar je gratis met de trein zo het national park in rijdt. Waar de natuur overweldigend is en waar de aboriginal sfeer in de lucht bijna tastbaar is. Waar we ons de longen uit het lijf hebben gehiked en waar we uren in de trein hebben gepraat, gegeten en gelachen. Ik ga je missen Blue Mountains.
Ik ga Bronte missen, waar het strand ’s ochtends vol is met sporters en ochtendmensen. Waar de zonsopgang overweldigend mooi is en de koffie bijna nog overweldigender. Waar we naakt zwommen in de ochtend golven en waar we betoverd werden door de palmbomen in de opkomende zon. Ik ga je missen Bronte.
Ik ga North Sydney missen, waar het verkeer altijd vaststaat aan de “andere kant van de brug”, waar de baai in Mosman mij het gevoel gaf in Frankrijk te zijn en waar de uitzichten op het Operahouse geweldig zijn, waar de Northern Beaches eindeloos lang zijn en waar we uren hebben rondgereden met de auto. Waar we sliepen op de achterbank en waar we gesprekken hadden over het leven met onze voeten in de golven in de zonsondergang. Ik ga je missen North Sydney.
Ik ga The Rocks missen, waar locals op zaterdag naar de markt gaan en op zondag brunchen en koffie drinken. Waar de toeristen vanaf Wynyard naartoe komen lopen om de over de Harbour Bridge te lopen. Vanaf waar je op het schattige pleintje altijd kunt luisteren naar straatmuzikanten en een prachtig uitzicht hebt op de skyline en het opera house. Ik ga je missen The Rocks.
Ik ga Watson Bay missen, waar de Fish & Chips in het haventje de beste is in Sydney, waar mensen kleine bootjes hebben en waar locals hun zondagen drinkend doorbrengen in strandtentjes. Waar we werden aangevallen door een pappegaai, privestrandjes hebben gevonden als Milk Beach en waar we stil werden van de prachtige Ferry rit terug naar de stad. Ik ga je missen Watson.
Ik ga het Royal National Park missen, waar we van een metershoge klif afsprongen, waar we werkelijk moesten zoeken naar water om te overleven, waar we hebben gekampeerd onder de sterrenhemel, waar we hebben gelift met wildvreemde jongens en waar ik iemand op date heb gevraagd naar een tunnel vol vuurvliegjes. Ik ga je missen Royal National Park!
Ik ga je missen Wolli Creek, een haast onbekende suburb vol met chinezen, naast het spoor en naast het vliegveld. Maar wel met een appartement vol lieve meiden van wie ik ben gaan houden als familie. Waar we ons met een zwembad en supermarkt menig brakke zondag hebben vermaakt in de zon. Waar we huisfeesten en poolparty’s hebben gegeven. Waar we hebben gemake-upt, filmmarathons hebben gehouden, ruzie hebben gemaakt, gelachen, gehuild, dromen hebben waargemaakt en jongens mee naar toe hebben genomen. Waar we tapasavonden hebben gehouden, vriendinnen voor het leven hebben gemaakt en weer afscheid hebben genomen van die vriendinnen. Ik ga je ontzettend missen Wolli Creek, misschien nog wel het meest van allemaal!
Ik ga Sydney missen, waar ik meer geleefd heb dan ooit tevoren, waar ik honderduizend huilbuien heb gehad maar geleerd heb mijn eigen geluk te creeren, waar ik heb geleerd wat ik belangrijk vind in mijn leven en waar ik mijn dromen heb waargemaakt en nog veel meer dromen heb gekregen voor de toekomst. Waar ik heb gestudeerd, verdwaald ben geweest, mijn best heb gedaan, nieuwe ervaring opgedaan en een essay heb geschreven. Waar ik vriendinnen heb gemaakt, dates heb gehad, ben uitgeweest, drankjes heb gedronken, ijsjes heb gegeten, bruin ben geworden en vooral waar ik heel heel heel erg gelukkig ben geweest. Waar ik de rest van mijn leven zou kunnen wonen als er niet nog meer avontuur in de wereld lag te wachten om ontdekt te worden en als ik geen ontzettend fijne lieve familie had naar wie ik binnenkort ook heel graag weer terug wil. Maar oh wat ik ga ik je missen Sydney, bedankt voor de geweldige tijd!
Morgen vlieg ik naar de Uluru, in the Outback van Australia voor nieuw avontuur. En het doet zeker even pijn, maar "Adventure may hurt, but monotomy will kill you". You can do it Loes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley